The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
odbijany — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} będący odbijanym – tańcem, w którym dokonuje się wymiany partnerów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odbijane tango. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}odbijany II {{/stl 13}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbijany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. odbijać (p.) odbijany w użyciu rzecz. «taniec, w którym tancerze zmieniają, odbijają partnerki; ludowy taniec weselny, w którym każdy z tancerzy prosi po kolei pannę młodą» Tańczyć odbijanego … Słownik języka polskiego
miejscownik — m III, D. a, N. miejscownikkiem; lm M. i 1. «siódmy przypadek w deklinacji polskiej pełniący funkcję okolicznika miejsca lub czasu oraz funkcję dopełnienia dalszego, odpowiadający najczęściej na pytania: w kim? w czym? o kim? o czym?; forma… … Słownik języka polskiego
sygnet — m IV, D. u, Ms. sygnetecie; lm M. y «pierścień z wyrytym w oczku herbem lub monogramem, używany dawniej jako pieczęć» Sygnet szlachecki. Nosić sygnet. ∆ Sygnet drukarski «znak rysunkowy lub literowy odbijany na karcie tytułowej książki lub na… … Słownik języka polskiego
